Een makkelijke en heldere manier om uit te leggen wat soefisme is, is door te zeggen dat soefies de wijzen uit het Oosten zijn. Het Westen is de wereld van kennis die in de buitenwereld wordt vergaard; het Oosten is de wereld van wijsheid die van binnenuit komt. Het Westen is van oudsher naar buiten gericht, op actie; het Oosten was van oudsher naar binnen gekeerd, in zelfreflectie en contemplatie.
Het soefisme kan een begin- of een volgende stap zijn op je zoektocht naar de zin en betekenis van je bestaan op aarde.
Boodschap
Soefisme is zo oud als de mensheid zelf; sinds de mens zich afvroeg “Wie ben ik?” en “Waarom ben ik hier?” is er de zoektocht naar de zin van het bestaan. En in alle tijden zijn er profeten naar de Aarde gekomen om de mensheid door moeilijke en duistere perioden naar het licht te leiden. En afhankelijk van de tijd en de plaats en zijn temperament werd zijn boodschap in andere bewoordingen gebracht. Maar altijd was de boodschap in de kern dezelfde, dat God in alles is en dat wij goddelijk zijn en dat we allen één zijn in het Ene Wezen.
Soefimeester
Begin 20e eeuw bracht musicus en soefimeester Hazrat Inayat Khan de inzichten en wijsheid van het soefisme in heldere taal naar de westerse wereld.
Religie
Religie is de vorm waarin de boodschap wordt gegeven. Soms in de vorm van een organisatie, in de vorm van regels en leef-voorschriften, in rituelen, gezangen en dansen. Mozes gaf zijn mensen de 10 geboden als leefregels, de boodschap van Jezus was Liefde, Boeddha wees de weg uit onwetendheid, Mohammed leerde zijn mensen contact te maken met het goddelijke door gebed en juiste leefwijze, de oude Rishi’s van India bezongen de intense vreugde van de concrete ervaring van het goddelijke in lichaam en geest, Zarathoestra gaf het vuur van zijn aspiratie door, oude sjamanen overal ter wereld gebruikten de goddelijke krachten die ze overal in de natuur om zich heen zagen om mensen te genezen, Osho leerde dat het goddelijke ervaren kan worden in vreugde van de dans én in de stilte van meditatie… Uiteindelijk groeperen mensen zich rondom de hoop en de troost die de boodschap op een bepaald moment en een bepaalde plaats biedt en zo krijgt de boodschap vorm in religie.
Universele religie
De tijd is gekomen dat de heilige huisjes van de oude religies worden afgebroken, de kerken stromen leeg, de oude vormen bieden geen geestelijke bevrediging meer, het woord God wekt alleen maar weerstand op door het dogmatisme en de starheid waarin de kerken zijn verzand. Men wil lichtheid en helderheid en antwoorden voor de zin van het bestaan. Terug naar de kern van religie, zonder alle ballast van je moet dit en je moet dat en je mag niks. Kortom, het verlangen naar het religieuze is in onze tijd intens, maar men wil vrijheid. Men wil vrij zijn in hoe men God ziet en vrij zijn in hoe men God beleeft. Vrij zijn in welke woorden men gebruikt voor zijn geloof. Vrij in de manier waarop men zijn geloof beleeft: in actie, in meditatie, in zang, gedicht, schilderij en dans, in het dagelijks leven en contacten met mensen, in zijn werk, in de geest en in het hart en in het lichaam. In deze nieuwe vrije religie en in de wetenschap ontwaakt het besef van de werkzame intelligentie achter het universum.
