De tijd is gekomen dat de heilige huisjes van religies worden afgebroken, de kerken stromen leeg, de oude vormen bieden geen geestelijke bevrediging meer, het woord God wekt alleen maar weerstand op door het dogmatisme en de starheid waarin de kerken zijn verzand. Men wil lichtheid en helderheid en antwoorden voor de zin van het bestaan.
Het pad dat jij in je leven bewandelt is nooit goed of fout; het is altijd jouw pad. Elke stap die je zet brengt je dichter bij huis. In feite kan je niets ‘goed’ of ‘fout’ doen. Echter, er doen zich altijd keuzemomenten voor. Voortdurend is het kiezen tussen ja of nee, doe ik het wel of niet? Ga ik linksaf of rechtsaf? En dat is wat ons tot mensen maakt: onze keuzevrijheid.
‘Zen in de kunst van het boogschieten’ vertelt over de worsteling om de Japanse boogschietkunst onder de knie te krijgen. De schutter bereikt een bewustzijnstoestand die volkomen vrij en van zichzelf losgeraakt is.
Het volgende verhaaltje gaat over deze Zen-essentie.
Na vele jaren yogales aan groepen yogaleerlingen in diverse settings kwam er een nieuwe uitdaging. Altijd in de vorm van een onverwachte vraag, waar we nooit ‘nee’ tegen zeggen: “Kan je een Stoelyoga-workshop verzorgen voor onze oudere psychiatrische patiënten?”… Het werd een totaal nieuwe, heel leerzame en hartverwarmende ervaring.
Velen in het Westen menen dat yoga voor ontspanning dient… “Heb je wel eens gehoord van een Yogi die jarenlang in een grot in de Himalaya gaat mediteren, alleen om te ontspannen?”, zei een Yogi eens. Yoga gaat over het ontdekken en bewust worden van je Ware Zelf en over de ontwikkeling van je bewustzijn; en dan hebben we het nog niet eens over de werkelijke reden van Yoga.
